Zowel precisieslijpen als superprecisieslijpen zijn eindverwerkingsprocedures van stalen kogels.Superprecieze slijpprocedures worden over het algemeen gebruikt voor stalen kogels hoger dan G40.De uiteindelijke maatafwijking, geometrische nauwkeurigheid, oppervlakteruwheid, oppervlaktekwaliteit, verbranding en andere technische vereisten van de stalen kogel moeten voldoen aan de vereisten van de processpecificatie van het afwerkings- of superafwerkingsproces.
Bij het controleren van de diameterafwijking en geometrische nauwkeurigheid van de stalen kogel moet deze op het gespecificeerde speciale instrument worden gemeten.De oppervlakteruwheid en oppervlaktekwaliteit van het werkstuk na het fijnslijpen worden doorgaans visueel gecontroleerd onder de astigmatische lamp.Bij betwisting kan deze onder een vergrootglas van 90x worden gecontroleerd en worden vergeleken met de bijbehorende standaardfoto's.Voor de controle van de oppervlaktekwaliteit en de oppervlakteruwheid van het werkstuk na het superfinishen moet een bepaald aantal werkstukken worden genomen ter vergelijking met standaardfoto's onder een vergrootglas van 90 keer.Als er twijfel bestaat over de oppervlakteruwheid, kan deze worden getest op de oppervlakteruwheidsmeter.
Bij de brandinspectiemethode voor fijn en superfijn slijpen wordt gebruik gemaakt van willekeurige bemonstering en steekproeven, en de kwantiteits- en kwaliteitsnorm van de steekproeven moeten voldoen aan de brandnorm.
De redenen voor een slechte oppervlakteruwheid zijn:
1. De verwerkingshoeveelheid is te klein en de verwerkingstijd is te kort.
2. De groef van de slijpplaat is te ondiep en het contactoppervlak tussen de groef en het werkstuk is te klein.
3. De hardheid van de slijpplaat is te hoog of ongelijkmatig en er zijn zandgaten en luchtgaten.
4. Er is te veel schuurpasta toegevoegd of de schuurkorrels zijn te grof.
5. De groef van de slijpplaat is te vuil, met ijzerspanen of ander vuil.
De redenen voor een slechte lokale oppervlakteruwheid zijn: de groef van de roterende slijpplaat is te ondiep en het contactoppervlak van het werkstuk is te klein;De hoek van de slijpplaatgroef is te klein, waardoor het werkstuk inflexibel roteert;De door de bovenste lepplaat uitgeoefende druk is te klein, waardoor het werkstuk met de lepplaat meeglijdt.
Slijtage aan het oppervlak is ook een soort defect, dat vaak voorkomt bij de cyclische verwerking.In ernstige gevallen is onder de astigmatische lamp duidelijk een bepaalde deukdiepte te zien.Onder het lichte astigmatisme is alleen een stukje zwart of geel te zien.Onder het vergrootglas van 90x zijn echter de putjes te zien, waarvan het onderste deel ruw is met in elkaar verweven krassen.De oorzaken zijn als volgt: de groefdiepte van de slijpplaat is verschillend, het werkstuk in de diepere groef staat onder een kleine druk, blijft soms hangen en soms glijdt waardoor het contact tussen het werkstuk en de slijpplaat wordt afgeschuurd;Door vallende blokken op de groefwand van de slijpplaat wordt het werkstuk geschuurd.
Posttijd: 26 september 2022
